Een echte pelgrim

Er wordt gêzegd, dat in de 10e eeuw een man leefde, die zijn hele leven pelgrimstochten maakte. Hij legde duizenden kilometers af, tot op hoge leeftijd zijn benen het maken van pelgrimstochten onmogelijk maakte om verder te lopen.
Daarom trok hij zich terug in een afgelegen klooster om daar zijn verdiende rust te vinden. Deze oude man verkreeg, zonder het gewild te hebben, de roep een van de wijste mannen te zijn. Vele jonge mannen zochten hem op om hem raad te vragen.
Op een dag kwam een jonge pelgrim naar het afgelegen klooster. Hij had, ondanks dat hij nog jong was, alle pelgrimswegen al gelopen. Hij vroeg de oude man: Meester, wat moet ik doen om een echte pelgrim te worden?
De oude man keek hem in de ogen en had medelijden met hem. Hij antwoordde: Jongeman, als je een echte pelgrim wilt worden, keer je terug naar je familie, je vrienden, je buren en je vijanden, luister naar hen, dien hen, vergeef hen en hou van hen. Zo wordt je een echte pelgrim.
Men yegt dat de jongeman zijn blik liet zakken, zich omdraaide en zonder een woord te zeggen zeer treurig wegging. Hij zou bereid zijn geweest nog duizenden kilometers met een zware last op zijn rug te lopen maar hij was niet in staat om de opgave te vervullen die de oude meester hem gegeven had.

Dit verhaal is geinspireerd door het bijbelse verhaal waarin Jezus de rijke jongeling ontmoet.
Overigens door mij uit het Duits vertaald, want een Nederlandse was er natuurlijk niet.
Nadere info op www.cazadoresdehistorias.com.

Onderweg kwam ik langs een huis waar gratis koffie werd verstrekt, een stempel voor je pelgrimspas en dit verhaal werd overhandigd. Het is van een christelijke organisatie die elke week daar een andere ploeg heeft staan.
Dit verhaal heeft mij zodanig getroffen dat ik besloot dit te plaatsen. Het heeft mij aan het denken gezet over alles wat wij najagen en hoe eenvoudig het eigenlijk is.