Maandag 20 juli - Dag 11

Vanuit Logronos vertrokken met Antje die in de buurt van Dresden woont.We wandelen langs een fraai stuwmeer en voor dat we het weten zijn we in Navarrete. Als je zo al wandelend met mensen praat komen allerlei gewone dingen aan de orde (Vindt je het nu beter dan voor 1989) als persoonlijke dingen (werk, relaties , problemen etc.). Dat maakt het lopen van de Caminio ook zo boeiend.
In Navarrete wil zij lang pauzeren en loop ik alleen door. Onderweg zie ik veel van de wijnbouw in Rioja (bevloeing, snoeien etc.).
@ Ida : Hier snoeien ze de uitlopers van de wijnranken.
Ben om 12 uur in Vendoza. Ik ben vroeg (13 uur gaat de Albergue pas open), mijn voeten doen zeer en Najera is nog ca. 10 km.
Na een half uur besluit ik te blijven (10 km is nog ver en ik moet naar mijn lichaam luisteren).
Want....
- Ik heb nog geen blaren.
- Mijn linkerbeen werkt nog steeds
- Geen zere knieen
- Mijn kuiten doen zeer maar het wordt minder
- Mijn schouder doen wel eens zeer maar met mijn rugzak hou ik het gewicht goed op mijn heupen.
Ik wordt wel wat slanker want ik heb de broek al wat aangetrokken.
Rusten lukt niet echt want je mag geen 2 dagen in dezelfde refugio slapen. Ik wissel nu maar een beetje af. Ik zie wel.
´s Avonds dreigt een onweer en het sputtert. Bui drijft over.
We hebben gehoord dat degenen die maandag uit St. Jean zijn vertrokken al 3x regen gehad hebben. Ik alleen ´s avonds in Roncevalles.