Vrijdag 7 augustus - Dag 29

In het verhaal van vandaag en morgen kan hier en daar een tikfoutje zitten want ik zit nu in een Albergue in de buurt achter een 14¨ beeldbuis uit de vorige eeuw waarop ik zelfs met bril de letters vaag zie.
Donderdagavond gezellig met Reggi en Jork (Zwitsers echtpaar) wezen eten op het Plaza Mayor. Het woei hard.
Heerlijk geslapen in het Luxor******.
¨s Morgens met Jose Luiz eerst wezen ontbijten op het Plaza Mayor en vervolgens de stad uitgelopen. Er was een zware variant en een lichte voor de eerste 8 km. We hebben de lichte genomen. Deze voerde ons ongeveer 8 km langs een weg met daarlangs een rivier. Hierna lipen we langs een andere weg tussen vangrail en betonnen rand waar onafgebroken vrachtwagens reden. Tevens kruisten we de A6 van Madrid naar La Coruna (een soort Prins Claus plein). Maar nog steeds hoorden we het geruis van de rivier naast ons.
Ik heb nog een tijdje opgelopen met een Duitser van 73 jaar die vanuit Keulen op weg was naar Santiago. Hij zat inmiddels aan dag 88. Heel onderhoudend figuur en we zijn heel snel gaan Dutzen (Tegen mensen op de Camino zeg je geen Sie!).
Na ca. 15 km besloot Jose Luis in Retuilan te blijven.
Al snel ging de route van de weg af en kwam in allerlei schilderachtige dorpjes waar riviertjes doorheen stroomden. Omdat er geen winkels zijn rijdt 1x per dag de bakker en de slager/visboer al toeterend door het dorp en snellen de mensen uit hun huis om inkopen te doen.
Heb ook de eerste Camono gangers te paard gezien. Gezien hujn omvang was te voet beter (gezonder) geweest.
Zo´n 7 km voor het eind werd ik ingehaald door Gadua (van Gadualoupe) uit Madrid die net begonnen was aan de Camino. Met haar uitgebreid gepraat over allerlei Spaanse en persoonlijke zaken.
De laatste 2 km naar La Faba was heftig door de grote stijging, want we zijn op weg naar O Cebreiro op ruim 1200 meter.
Aangezien Cebreiro weinig slaapplaatsen had, had ik al besloten eerst in La Faba te kijken. Een heel mooi gelegen Albergue bij de kerk en een bergdorpje met ca. 25 inwoners. Ik ben daar om 13:15 uur en om 14 uur start de check-in. Maar er zijn dan minder wachtenden dan bedden. Een kleine wandeling naar de lokale supermarkt (een garage met wat spullen) voorziet in bier om de wachttijd te doden.
De middag verloopt verder ontspannen. Om 19 uur is er een kerkdienst met een Franciskaner monnik. Hij laat eerst een olielamp rondgaan als voortplanting van het licht. Daarna zoekt hij 5 vrijwillegers voor een voetwassing. Omdat er maar 3 zijn meldt ik me ook maar aan en volgt nummer 5 (van de ca. 15 aanwezigen). De priester wast de voet van mijn buurman en geeft deze voet na droging een kus. Daarna moet mijn buurman dat bij mij doen. Hij kust niet, maakt alleen een gebaar. Vervolgens was ik de voet van mijn buurvrouw en geef een kus op haar voet, waarna ze met haar andere voet de bak die het water opvangt omgooit. Hilariteit ten top. Na gebed en inspirerende woorden staan we allen hand in hand om het altaar en zegt de priester, terwijl de handen omhoog gaan, ¨Buen Camino¨. Dit doen we 3x.
Het was een fijne dienst, die enthousiast gedaan werd door de priester.