Woensdag 29 juli - Dag 20
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Theo
30 Juli 2009 | Nederland, Amsterdam
Gisteren geen Internet want we zaten in El Burgo Renero en daar is zelfs de Calle Real niet geasfalteerd maar een verharde weg.
Eerst een paar antwoorden op vragen.
@ Annemarie: nee ik heb deze winter niet getraind voor het lopen want het plan werd pas actueel nadat ik eind maart een artikel over de Camino in de Volkskrant las en het vuur weer begon te branden. Ik heb toen wel getraind, bijv. de Tukkertocht in Albergen - 25 km maar veel te weinig.
@ helma / Marischa. Gistermorgen zag ik ´s morgens vroeg op TV tijdens de koffie dat de aanslag in Burgos gepleegd was. Daar was ik 4 dagen eerder. Volgens een Duitse Spanjaard leek het hem geen ETA aanslag omdat de ETA geen aanslag in Baskenland pleegt. In Baskenland heb ik wel veel pamfletten gezien met Sarkozy, Zappatero en een kerel met baard waar in de naam niet van ken met daarbij de kreet : Facista. In baskenland wordt nu heel sterk geijverd voor vrijlating ETA gevangenen. Als daar niets aan gebeurd zoals in Noord-Ierland heb je de rapen zo weer gaar. Ik wordt van zulke dingen niet bang want je kunt er niets aan / tegen doen. Alleen thuisblijven lijkt veiliger, maar ja de meeste mensen gaan thuis dood!
Aangezien om 04:15 uur de eersten begonnen te rommelen en toen zij wegwaren de volgende ben ik van pure ellende om 05:30 opgestaan en om 06:00 uur wegelopen. Ik was de een na laatste van 2 kamers van 6 mensen. Ik ben achter 2 Spanjaarden aangelopen want die hadden licht (mijn zaklamp is defect). Om 06:45 wordt het licht en om 07:10 komt de zon op. Deze dag weer heel mooi.
Na een half uur kom ik in een volgend dorp in een bar met koffie!!
Om 08:10 tante Betsie (tante van Ida) en haar gefeliciteerd met haar 80e verjaardag. Vond ze heel leuk. Ik ook trouwens en ben ook blij dat ome Jan dat nog meemaakt.
Na 12 km arriveer ik in Sahagun (een mooi stadje). Bij het binnegaan zie ik dat Peter in de verte achter mij loopt. Bij de koffie met groot broodje treffen elkaar en lopen die dag samen verder. Vanaf Sahagun lopen we 12 km langs een weg met 2 dorpjes onderweg. Links en recht geoogste korenvelden, soms mais en zonnebloemen. De grootste opwinding is een passerende auto.
Om 14 uur arriveren we na een strakke mars in El Burgo Ranero. Deze dag heb ik 30 km gelopen. Bij de albergue is niemand. Maar ja, geen paniek. We installeren ons op het terras. Ik haal 2 flesjes bier van 1 Ltr bij de Autoservicio en wachten af. Na 15 minuten arriveert een franse dame die zenuwachtig wordt omdat er niemand is. Wij zeggen dat we pas na 15 uur zenuwachtig worden. Om 14:45 komt er iemand. We zijn die dag maar met 7 man. Als we na douchen en wassen het dorp ingaan blijken 20 man in een andere Albergue te zitten.
Het dorp heeft zelf een bar - restaurant. Daar ontmoeten we de rest van de colonne. ´s Avonds eten we weer het perigrino menu.
Om 21:15 uur is een excursie (jawel) naar de lokale kikkerplas met een verhaal over de kikkers.
We zien de zon fraai ondergaan om ca. 21:30 en dan is het bedtijd.
Eerst een paar antwoorden op vragen.
@ Annemarie: nee ik heb deze winter niet getraind voor het lopen want het plan werd pas actueel nadat ik eind maart een artikel over de Camino in de Volkskrant las en het vuur weer begon te branden. Ik heb toen wel getraind, bijv. de Tukkertocht in Albergen - 25 km maar veel te weinig.
@ helma / Marischa. Gistermorgen zag ik ´s morgens vroeg op TV tijdens de koffie dat de aanslag in Burgos gepleegd was. Daar was ik 4 dagen eerder. Volgens een Duitse Spanjaard leek het hem geen ETA aanslag omdat de ETA geen aanslag in Baskenland pleegt. In Baskenland heb ik wel veel pamfletten gezien met Sarkozy, Zappatero en een kerel met baard waar in de naam niet van ken met daarbij de kreet : Facista. In baskenland wordt nu heel sterk geijverd voor vrijlating ETA gevangenen. Als daar niets aan gebeurd zoals in Noord-Ierland heb je de rapen zo weer gaar. Ik wordt van zulke dingen niet bang want je kunt er niets aan / tegen doen. Alleen thuisblijven lijkt veiliger, maar ja de meeste mensen gaan thuis dood!
Aangezien om 04:15 uur de eersten begonnen te rommelen en toen zij wegwaren de volgende ben ik van pure ellende om 05:30 opgestaan en om 06:00 uur wegelopen. Ik was de een na laatste van 2 kamers van 6 mensen. Ik ben achter 2 Spanjaarden aangelopen want die hadden licht (mijn zaklamp is defect). Om 06:45 wordt het licht en om 07:10 komt de zon op. Deze dag weer heel mooi.
Na een half uur kom ik in een volgend dorp in een bar met koffie!!
Om 08:10 tante Betsie (tante van Ida) en haar gefeliciteerd met haar 80e verjaardag. Vond ze heel leuk. Ik ook trouwens en ben ook blij dat ome Jan dat nog meemaakt.
Na 12 km arriveer ik in Sahagun (een mooi stadje). Bij het binnegaan zie ik dat Peter in de verte achter mij loopt. Bij de koffie met groot broodje treffen elkaar en lopen die dag samen verder. Vanaf Sahagun lopen we 12 km langs een weg met 2 dorpjes onderweg. Links en recht geoogste korenvelden, soms mais en zonnebloemen. De grootste opwinding is een passerende auto.
Om 14 uur arriveren we na een strakke mars in El Burgo Ranero. Deze dag heb ik 30 km gelopen. Bij de albergue is niemand. Maar ja, geen paniek. We installeren ons op het terras. Ik haal 2 flesjes bier van 1 Ltr bij de Autoservicio en wachten af. Na 15 minuten arriveert een franse dame die zenuwachtig wordt omdat er niemand is. Wij zeggen dat we pas na 15 uur zenuwachtig worden. Om 14:45 komt er iemand. We zijn die dag maar met 7 man. Als we na douchen en wassen het dorp ingaan blijken 20 man in een andere Albergue te zitten.
Het dorp heeft zelf een bar - restaurant. Daar ontmoeten we de rest van de colonne. ´s Avonds eten we weer het perigrino menu.
Om 21:15 uur is een excursie (jawel) naar de lokale kikkerplas met een verhaal over de kikkers.
We zien de zon fraai ondergaan om ca. 21:30 en dan is het bedtijd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
